Εντάσσοντας την υπαίθρια εκπαίδευση στην καθημερινότητα του Νηπιαγωγείου!

Με τον όρο υπαίθρια εκπαίδευση εννοούμε την εκπαίδευση που καλεί τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν το υλικό της μάθησης και της διδασκαλίας σε εξωτερικούς χώρους με σκοπό όχι μόνο την κατάκτηση της αλλά και την καλύτερη και γρηγορότερη αφομοίωση της.Επειδή λοιπόν το σχολείο μας βρίσκεται δίπλα στο Άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας και η φιλοσοφία του το επιτρέπει σκεφτήκαμε να πειραματιστούμε πάνω στην υπαίθρια εκπαίδευση .Αρχικά λοιπόν οι εκπαιδευτικοί με τους μαθητές επέλεξαν το χώρο όπου κάθε πρωί θα γίνεται το μάθημα τους και τον ονόμασαν υπαίθρια τάξη.Φροντίσαμε να είναι πάντα καθαρή και την είχαμε διακοσμήσει με πέτρες και ξύλα που είχαν χρωματίσει τα παιδιά.Καθημερινά αγγίζαμε, μυρίζαμε, ακούγαμε, παρατηρούσαμε και με αυτά  σαν αφορμή η δασκάλα καθοδηγούσε τα γνωστικά αντικείμενα της ημέρας. Συλλέγοντας υλικά από τη φύση κάναμε τα μαθηματικά και τις προγραφικές και γραφικές μας ασκήσεις.Στη συνέχεια με ψυχοκινητικά παιχνίδια βοηθούσαμε τα παιδιά να εμπεδώσουν  ότι είχαν διδαχθεί. Έχοντας την υπαίθρια τάξη μας και κατά τη διάρκεια των 2 χρόνων λειτουργίας της παρατηρήσαμε ότι οι μαθητές είχαν μειωμένο στρες, και έδειχναν πραγματικό ενδιαφέρων για τη γνώση. Αναπτύχθηκαν θετικά συναισθήματα ευχαρίστησης ενώ ξύπνησε ευκολότερα το αίσθημα της δημιουργίας και της αυτοσυγκέντρωσης. Καλλιεργήθηκε η ομαδικότητα, η συνεργατικότητα, η παρατήρηση, ο σεβασμός στον εαυτό τους, στους συμμαθητές τους και στη φύση.Τα παιδιά ακολούθησαν κανόνες πειθαρχίας ευκολότερα γιατί πλέον δεν τους έθετε ο δάσκαλος αλλά τους επέβαλε το ίδιο το περιβάλλον.Ανάπτυξαν μεταξύ τους στενότερους δεσμούς και ήταν ευδιάθετα και γεμάτα όρεξη για δράση.Εν κατακλείδι η υπαίθρια εκπαίδευση μαζί με τη βιωματική αποδείχθηκαν ενδιαφέρουσες παιδαγωγικές διαδικασίες!